Laatste dag Hoi An

Vanmiddag gaan we met de taxi terug naar Da Nang en stappen daar op de trein voor een hopelijk mooie rit langs de kust, door de bergen naar de tweede stad van Vietnam, Hanoi. De afstand is ongeveer 900 km waarvan de eerste uren in het donker zijn. We hebben een slaapcoupé, dus dat gaat wel goed komen. Ik heb nog wat tijd over voor een verhaaltje op de blog.

Vanochtend zijn we op de fiets gestapt en naar een ander deel van het stadje gereden. Een soort China-town. Hier zag je duidelijk de Chinese invloed onder andere in de nauwe straatjes en de koopmanshuizen. Het is vandaag weer erg warm en een boottochtje op de rivier leek ons wel wat. Je hoeft maar even geïnteresseerd naar de vele rondvaartbootjes te kijken en je wordt gelijk omringt door vrouwen die de beste boot van Hoi An aanbieden, tegen de scherpste prijs. De prijs was per half uur, maar als je een uur zou nemen dan zou je nog mooiere plekjes zien. Je kon ook nog kiezen tussen een boot met of zonder toilet. Even later zaten we met z’n tweeën op een 20 persoonsboot met toilet en tufte de rivier op voor een uurtje.

Na een 25 minuten kwamen we bij een vissersbootje waarop twee vissers handmatig het net elke keer in het water zwiepten. Gelukkig kende de bootsman deze vissers !!!!!!!!!, ja ja en nadat zij langszij waren gekomen mocht ik het ook proberen om het net met zo’n draai in het water te werpen. Wat toeristisch……. maar ja dat kost je natuurlijk geld, maar daarvoor heeft deze man weer een goede dag en vrouw en kinderen wat extra ‘s te eten. Dus voorruit maar. De tweede poging ging goed er zat alleen geen vis in. De visser had echter alle lof en zei dat hij het nog nooit zo goed had zien doen, de slijmerd. Ik zei in het Nederlands dat ik liever Vietnamesies in het water gooide dan zo’n visnet, maar dat verstond ie niet, gelukkig. Na de fooi betaald te hebben gingen we weer op de terugvaart.

Er was een toilet aan boord, maar nadat ik dat had bekeken besloot ik toch maar dat ik de stoelgang even moest uitstellen. Het toilet staat achterop het dek. Als je er in staat, dein je natuurlijk mee op het ritme van de golven. Er was een mooi rond gat boven het water. Een snelle berekening geeft dan aan dat je op het laagste punt moet afknijpen, dan ook nog rekening houden met de valhoogte boven het gat. Ik weet bijna zeker dat acht van de tien keer het gat wordt gemist. Deze theorie wordt ondersteund door de zichtbare sporen van vorige bezoekers. Dus rechtsomkeert en terug naar de voorplecht.

Nadat we weer voet aan wal hadden gezet nog een vrouwenklooster/Pagoda bezocht, wat gegeten bij het haventje en terug naar het hotel. Oh ja, onderweg kwamen we een mobiele versie tegen van Blokker.

Groetjes.