Herman de Blijker
Door: Wim
Blijf op de hoogte en volg Wim en Karin
15 Juli 2015 | Vietnam, Can Tho
Vanochtend om half tien op de fiets gestapt om brood te halen. Voordat ik weer terug was na ongeveer 30 minuten had ik al een compleet nat T-shirt. Het zweet liep met straaltjes over mijn rug en van mijn gezicht. Een uur later barstte dan ook een gigantische tropische regenbui los. Wat een water kan er in korte tijd vallen zeg.
Na de regenbui zijn we op de fiets gestapt naar ons derde project. Samen met Karin en Majorie een leuke route dwars door de plassen gevolgd over een smal pad langs de rivier, de Mekong-Delta. We gingen vandaag helpen bij het “Charity at hospital of Traditional Medicine”. In dit ziekenhuis bereiden een groep gelovigen vegetarisch eten. Dit wordt dan aangeboden aan arme patiënten. Wij helpen mee met het voorbereiden, koken en uitdelen van het eten.
Ondanks de vertraging door de regenbui waren we toch nog op tijd. De bevoorrading was namelijk ook wat later. We zagen een brommer met aanhanger aankomen compleet afgeladen met grote zakken met groente. Juist, dat moest natuurlijk worden geschild, gepeld, gewassen en op traditionele wijze worden klein gesneden en alles met de hand.
Op de grond lag een groot zeil en in het midden werd de groente gestort. Er omheen zo’n zes Vietnamese vrouwen op een krukje van 15 cm hoog. Wij namen met z’n drieën plaats in de groep ook op zo’n krukje. Na het eerste geschilde peentje heb ik een gewone stoel aangesleept. Dat ging ‘m echt niet worden twee uur zitten op zo’n krukje met mijn knieën naast mijn oren.
Er leek geen eind aan te komen telkens stortte ze een nieuwe zak leeg in het midden.
Uiteindelijk was de klus geklaard. De koks hadden het vuur al aan en in grote pannen verdween rijst en groente. Als brandstof werden de schilletjes van de gepelde rijst gebruikt wat wel een enorme rookontwikkeling gaf. Hierna begon het hard te waaien, de volgende stortbui kwam eraan.
Om vier uur bij de keuken een hek geplaatst. Familieleden van de zieken kwamen het eten afhalen om dit aan hen te geven. Aan ons de taak om de rijst in de schaaltjes te doen. Een , twee of drie scheppen. Boven de grote pannen met je gezicht in de stoom die van de rijst afkwam. Maar wel dankbare Vietnamese gezichten.
Na zo’n drie kwartier waren we klaar en werd de tafel gedekt voor het personeel, waartoe wij natuurlijk deze middag ook behoorden. Met stokjes toch een heerlijke maaltijd gegeten. Ik moet wel zeggen dat ik niet alles wat op tafel stond heb geprobeerd. Om zes uur waren we weer thuis.
Een leuke dag gehad met weer heel veel indrukken. Uitgezwaaid door een rat die zich net voor ons fietswiel in veiligheid kon brengen.
Na de regenbui zijn we op de fiets gestapt naar ons derde project. Samen met Karin en Majorie een leuke route dwars door de plassen gevolgd over een smal pad langs de rivier, de Mekong-Delta. We gingen vandaag helpen bij het “Charity at hospital of Traditional Medicine”. In dit ziekenhuis bereiden een groep gelovigen vegetarisch eten. Dit wordt dan aangeboden aan arme patiënten. Wij helpen mee met het voorbereiden, koken en uitdelen van het eten.
Ondanks de vertraging door de regenbui waren we toch nog op tijd. De bevoorrading was namelijk ook wat later. We zagen een brommer met aanhanger aankomen compleet afgeladen met grote zakken met groente. Juist, dat moest natuurlijk worden geschild, gepeld, gewassen en op traditionele wijze worden klein gesneden en alles met de hand.
Op de grond lag een groot zeil en in het midden werd de groente gestort. Er omheen zo’n zes Vietnamese vrouwen op een krukje van 15 cm hoog. Wij namen met z’n drieën plaats in de groep ook op zo’n krukje. Na het eerste geschilde peentje heb ik een gewone stoel aangesleept. Dat ging ‘m echt niet worden twee uur zitten op zo’n krukje met mijn knieën naast mijn oren.
Er leek geen eind aan te komen telkens stortte ze een nieuwe zak leeg in het midden.
Uiteindelijk was de klus geklaard. De koks hadden het vuur al aan en in grote pannen verdween rijst en groente. Als brandstof werden de schilletjes van de gepelde rijst gebruikt wat wel een enorme rookontwikkeling gaf. Hierna begon het hard te waaien, de volgende stortbui kwam eraan.
Om vier uur bij de keuken een hek geplaatst. Familieleden van de zieken kwamen het eten afhalen om dit aan hen te geven. Aan ons de taak om de rijst in de schaaltjes te doen. Een , twee of drie scheppen. Boven de grote pannen met je gezicht in de stoom die van de rijst afkwam. Maar wel dankbare Vietnamese gezichten.
Na zo’n drie kwartier waren we klaar en werd de tafel gedekt voor het personeel, waartoe wij natuurlijk deze middag ook behoorden. Met stokjes toch een heerlijke maaltijd gegeten. Ik moet wel zeggen dat ik niet alles wat op tafel stond heb geprobeerd. Om zes uur waren we weer thuis.
Een leuke dag gehad met weer heel veel indrukken. Uitgezwaaid door een rat die zich net voor ons fietswiel in veiligheid kon brengen.
-
15 Juli 2015 - 16:21
Rianne:
En alweer een ervaring rijker! Geen blaren van het schillen gekregen? Of alleen een zere rug van de krukjes? Ik heb vandaag ook niet stil gezeten: 26 km gewandeld, ook in de regen, maar gelukkig goot het niet zo hard als bij jullie. M'n poncho uit Nepal kwam goed van pas!
Heel veel groetjes, ook van Louis! -
15 Juli 2015 - 17:52
Elles:
zo harde werkers, dat zal inderdaad een hele klus geweest zijn. Maar wel dankbaar werk! Wij gaan nu aan de bbq. Het weer is gelukkig beter nu. Succes weer en ik kijk al uit naar het volgende verhaal! Erg leuk om te lezen! Xxx el -
17 Juli 2015 - 18:08
Jan En Regina:
Hallo Wim en Karin,
Wat een verhaal weer Wim, als je weer thuis bent zou ik een boek gaan schrijven.
Zoals jij schrijft lijkt het wel of we zijn meegegaan.
En Karin dat broodje gebakken ei lijkt ons ook aantrekkeler als
jouw ontbijt hoor, maar knap dat je zo aanpast aan het land
Jeetje en weer vliegen, we kijken alweer uit naar het volgende bericht
Was wel even goed schrikken Wim je brommer avontuur, maar in mijn
Gedachten zag ik die snelle start helemaal voor me met dat te kleine
Gieren.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
