De eerste werkdag
Door: Wim
Blijf op de hoogte en volg Wim en Karin
14 Juli 2015 | Vietnam, Can Tho
Om 06:00 uur liep de wekker af. Vandaag waren we door Puong al ingedeeld op twee projecten. Samen met Majorie ( een van de vijf andere vrijwilligsters in het huis) op de fiets naar Nhip Cau. Dit is een werkplaats voor gehandicapten jongeren. Zij maken van kokosnoten allerlei souvenirs en hopen deze te verkopen. Aan deze jongeren geven wij Engels met als doel dat zij o.a. hiermee toeristen kunnen aanspreken voor de verkoop van de souvenirs.
Om half negen weer door de drukte op de fiets terug. Hierna konden we wat boodschappen gaan doen in de plaatselijke supermarkt en even een paar uur chillen.
Om half twee met Julia en Iris op de fiets naar The City Orphanage. Dit is een weeshuis waar ongeveer 40 gehandicapten en enigszins misvormde wees/verstoten kinderen verblijven. Dit was wel even “heavy”. We zijn deze middag in vier verschillende groepen geweest. Als eerste gehandicapte jongens zo tussen de zes en 16 jaar. Twee tassen speelgoed meegenomen vanuit het vrijwilligershuis en gespeeld met de kinderen. Alleen van de aandacht die zij dan krijgen genieten ze al. Er is verder niets, een kale stenen vloer waarzij op liggen of kruipen.
Na een uur het speelgoed weer verzameld en naar de tweede groep. Dit waren de meisjes. Het was etenstijd en liggend op de grond hebben wij ze letterlijk rijst gevoerd. Hier alleen maar een kamer met bedden en verder niets. Na het eten geven werden de meesten weer teruggelegd in het bed.
De derde groep waren licht/gehandicapten en deels misvormde jongens. Dit was een leuke groep. Je had bij deze groep toch enigszins contact. De jongens vonden het natuurlijk stoer dat er nu ook een man bij was. Even een boks geven en koppen met de bal etc.
De laatste groep waren de kleintjes. Baby’s en peuters. Dit was wel aandoenlijk. Karin heeft een jongetje van ongeveer anderhalf jaar uit bed gehaald dat vastgebonden lag. Hij ontspande zichtbaar toen ze voor hem ging zingen.
Na een enerverende dag zijn we thuis gaan douchen en met de andere meiden uit eten gegaan. Morgen kunnen we uitslapen want dan beginnen we om twaalf uur. We gaan koken in het ziekenhuis samen met de monniken.
Watch-out , Herman de Blijker komt eraan……………
Om half negen weer door de drukte op de fiets terug. Hierna konden we wat boodschappen gaan doen in de plaatselijke supermarkt en even een paar uur chillen.
Om half twee met Julia en Iris op de fiets naar The City Orphanage. Dit is een weeshuis waar ongeveer 40 gehandicapten en enigszins misvormde wees/verstoten kinderen verblijven. Dit was wel even “heavy”. We zijn deze middag in vier verschillende groepen geweest. Als eerste gehandicapte jongens zo tussen de zes en 16 jaar. Twee tassen speelgoed meegenomen vanuit het vrijwilligershuis en gespeeld met de kinderen. Alleen van de aandacht die zij dan krijgen genieten ze al. Er is verder niets, een kale stenen vloer waarzij op liggen of kruipen.
Na een uur het speelgoed weer verzameld en naar de tweede groep. Dit waren de meisjes. Het was etenstijd en liggend op de grond hebben wij ze letterlijk rijst gevoerd. Hier alleen maar een kamer met bedden en verder niets. Na het eten geven werden de meesten weer teruggelegd in het bed.
De derde groep waren licht/gehandicapten en deels misvormde jongens. Dit was een leuke groep. Je had bij deze groep toch enigszins contact. De jongens vonden het natuurlijk stoer dat er nu ook een man bij was. Even een boks geven en koppen met de bal etc.
De laatste groep waren de kleintjes. Baby’s en peuters. Dit was wel aandoenlijk. Karin heeft een jongetje van ongeveer anderhalf jaar uit bed gehaald dat vastgebonden lag. Hij ontspande zichtbaar toen ze voor hem ging zingen.
Na een enerverende dag zijn we thuis gaan douchen en met de andere meiden uit eten gegaan. Morgen kunnen we uitslapen want dan beginnen we om twaalf uur. We gaan koken in het ziekenhuis samen met de monniken.
Watch-out , Herman de Blijker komt eraan……………
-
14 Juli 2015 - 19:13
Ria:
Nu Karin en Wim dat is toch wel een pittig verhaaltje en als ik de bijgevoegde foto's bekijk snap ik goed waar jullie over praten. Ongelooflijk dat dit daar zo nog gaat. Dan zijn de gehandicapten hier beter af.
Ik ben heel benieuwd hoe het verder allemaal gaat en ik hoop dat Herman de Blijker zijn best heeft gedaan ;-) -
14 Juli 2015 - 21:51
Rianne:
Jullie zullen wel moe zijn geweest na zoveel nieuwe indrukken op 1 dag. Ben benieuwd hoe jullie het koken met de monniken gaan ervaren!
-
14 Juli 2015 - 21:52
Regina:
Hallo Karin en Wim
Zat al weer uit te kijken naar jullie volgende verhaal, vanaf gister vinden wij het allemaal heel erg leuk om dit te kunnen volgen
En wat een belevenissen zeg, die arme kindertjes, wat hebben onze kinderen en kleinkinderen hier dan een prachtig leven. Maar toch zie je ook vreugde op de gezichtjes.
Oja Wim, Herman de Blijker hier heeft kreeft en jij?
We kijken weer uit naar jullie volgende verhaal
Liefs van Jan en Regina -
14 Juli 2015 - 23:26
Cynthia:
Hallo Wim en Karin,
Allereerst een super pluim voor jullie en de andere dames die zich zo belangeloos inzetten ! Geen loze woorden maar daden.
Tevens ook weer een geweldige ervaring, die jullie nog lang zullen koesteren. Zo'n kindje dat totaal ontspant...en jij Wim / onze Charlie kan de echte man uit hangen! :)
Ik kijk uit naar jullie volgend verslag, groetjes van je bridge en tennis maatje Cynthia -
15 Juli 2015 - 15:56
Annie:
Hallo Wim en Karin,
Wat een ervaring om dit mee te maken en ook indrukwekkend.
Dit is wel even wat anders dan een potje bridge !!
Ik wens jullie veel succes en sterkte met alles .
Tot het volgende verslag doe vooral voorzichtig,
Groetjes van Joop en Annie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
